Afganistan: To heroina, głupcze

Znowu zaczynamy. W kolejnym precyzyjnym uderzeniu Pentagonu budynek mieszkalny w dystrykcie Achin w prowincji Nangarhar został trafiony, gdy tłum witał w domu przywódcę plemiennego wracającego z hadżdżu.

Co najmniej 13 cywilów zostało zamienionych w "szkody uboczne". Pentagon oczywiście "nie omawia szczegółów operacji antyterrorystycznych", ale "obecnie przegląda wszystkie materiały związane z tym uderzeniem".

Nic z tego oczywiście nie wyjdzie – dodając liczbę zabitych cywilów do nieustannego wzrostu liczby ofiar Operacji Trwała Wolność (Na Zawsze).

Kimś, kto rzeczywiście musi znieść swoją wolność w pełnej okazałości, jest były watażka, przywódca Hezb-i-Islami i "Rzeźnik Kabulu" Gulbuddin Hekmatyar.

Pentagon nie wstrzymuje monopolu na ostrzał cywilów w Afganistanie. Hekmatyar robił to również z lubością na początku lat dziewięćdziesiątych – poza prowadzeniem podziemnego więzienia tortur w sąsiednim Pakistanie.

W Kabulu, podczas rządów talibów pod koniec lat dziewięćdziesiątych, rozmawiałem z wieloma mieszkańcami wojny domowej, którzy byli sprzymierzeni z tadżyckim dowódcą i "Lwem Pandższiru" Ahmadem Szachem Massoudem – zamordowanym dwa dni przed 11 września – gdy wspominali siły Hekmatjara nieustannie ostrzeliwujące dzielnice cywilne.

Hekmatyar ukrywa się już od prawie dwóch dekad - od 1997 roku. Do tej pory nie wrócił do Kabulu. W 2002 roku, w prowincji Kunar w Afganistanie, próbowałem go namierzyć – a także Osamę bin Ladena – za pomocą mojego pomocnika z Peszawaru i ciągle natykaliśmy się na amerykańskich marines, którzy prosili nas o informacje. Po zniknięciu Osamy, Hekmatyar szybko stał się celem numer jeden "żywy lub martwy" Busha II w Afganistanie, napiętnowany przez Waszyngton jako "globalny terrorysta" i wpisany na czarną listę ONZ w 2003 roku.

Teraz jest w stanie zgromadzić władzę polityczną, po tym jak został ułaskawiony przez rząd prezydenta Aszrafa Ghaniego. Jego ugrupowanie, Hezb-i-Islami, od lat jest wyczerpaną siłą militarną. Politycznie to już inna historia. Dzięki porozumieniu bojownicy Hezb będą mogli teraz ubiegać się o urząd.

To był twardy orzech do zgryzienia. Hekmatyar zawsze odmawiał podpisania jakiejkolwiek umowy, dopóki wojska USA/NATO de facto okupowały Afganistan. Ostateczne porozumienie zakłada, że Hezb i USA/NATO zgadzają się nie zgadzać – tak długo, jak Hekmatyar odmawia wspierania terroryzmu. A ludzie Ghaniego muszą wykonać papierkową robotę, aby usunąć Hezb-i-Islami z listy organizacji terrorystycznych ONZ.

To, czy włączenie Hezb do kruchego rządu w Kabulu zastraszy talibów, pozostaje kwestią otwartą.

Rat linia CIA w praktyce

Praktycznie rzecz biorąc, Afganistan nadal jest okupowany przez cudzoziemców; w tym aspekcie logika Hekmatjara odzwierciedla logikę talibów – nawet jeśli następcy mułły Omara nie zostaną dopuszczeni do stołu władzy w Kabulu.

Zachodni tajny agent wywiadowczy, który wie, jak traktowano Afganistan na najwyższych szczeblach w Waszyngtonie, przedstawia sprawę:

"Osama bin Laden był nieudanym agentem CIA, który został wykorzystany jako pretekst do inwazji na Afganistan w celu wznowienia handlu heroiną, który jest biznesem wartym biliony dolarów. Mułła Omar był naszym sprzymierzeńcem w walce z Sowietami i bardzo honorowym człowiekiem, który zamknął wszystkie plantacje heroiny w Afganistanie po przejęciu władzy przez talibów, którzy uważali ponad 300 000 zmarłych z powodu przedawkowania heroiny za niemoralne. Zwróciliśmy się przeciwko niemu i zdradziliśmy go. Osama był gościem mułły Omara i poprosił jedynie o dowody na udział Osamy w zamachach z 11 września. Ponieważ nie było żadnego, ponieważ nie był zaangażowany, nie można było go dostarczyć. Bush II wyśmiał w telewizji nawet myśl, że będzie musiał zeznawać mułłę Omara z łuku i strzał.

Robi się o wiele bardziej soczyście, gdy agent wyszczególnia to, co niewielu miało odwagę sprecyzować; prawdziwy program CIA w Afganistanie:

"CIA wykorzystywała dochody z heroiny do operacji zewnętrznych, więc ich dochody zostały odcięte, gdy talibowie byli u władzy. W ten sposób zawsze mogli obejść Kongres USA. Heroina; Dlatego wciąż tam jesteśmy. Terroryzm jest projektowany poprzez Operację Gladios, ponieważ jest ona wykorzystywana do usprawiedliwiania tych interwencji. Większość zachodnich agencji wywiadowczych jest powiązana z tym handlem. 93% światowej heroiny pochodzi z Afganistanu. Po amerykańskiej inwazji natychmiast wznowiono uprawę heroiny. Konwoje wojskowe z pakistańskich portów do Afganistanu przywiozły heroinę do dystrybucji na całym świecie. Talibowie i Osama nie mieli absolutnie nic wspólnego z 11 września.

Nawiasem mówiąc, Hekmatyar nigdy nie był związany z handlem heroiną.

Kabul w obecnej formie pozostaje pod kontrolą dużych skupisk ludności i około 70% kraju. Reszta to talibanie. Nie ma szans na to, by Kabul wygrał wojnę. Według danych generała Korpusu Piechoty Morskiej Josepha Dunforda, przewodniczącego Kolegium Połączonych Szefów Sztabów, Pentagon i jego sojusznicy mają w Afganistanie 14 000 żołnierzy. Amerykański kontyngent - 9800 - spadnie do 8400 do końca 2016 roku.

Wszyscy pamiętają "przekazanie kontroli" przez NATO – jak w przypadku haniebnej porażki z talibami – w 2014 roku. Ci, którzy pozostali na miejscu, eufemistycznie zapewniają "szkolenie" i "wsparcie lotnicze" armii afgańskiej, a sami są wspierani przez hordy kontraktorów wojskowych. Równolegle, głęboko w cieniu, kontrahenci przenoszą heroinę CIA na Zachód.

Kombinacja USA-NATO zobowiązała się właśnie do "pomocy w finansowaniu afgańskich sił bezpieczeństwa w wysokości około 1 miliarda dolarów rocznie w ciągu najbliższych trzech lat". Niewielu zdaje sobie sprawę z tego, że jest to dodatkowa zachęta dla handlarzy heroiną prowadzonych przez CIA i sprzedających swoje towary w całej UE.